هوش اخلاقی دانشجویان پزشکی دانشگاه های علوم پزشکی شهر تهران

پژوهش حاضر با هدف بررسی وضعیت هوش اخلاقی دانشجویان پزشکی دانشگاه های علوم پزشکی شهر تهران انجام یافت. تعداد 359 نفر از دانشجویان پزشکی در چهار مقطع علوم پایه، فیزیوپات، استاژری و انترنی از دانشگاه های تهران، شهید بهشتی، بقیه ا... و شاهد به طور غیر تصادفی و در دسترس انتخاب شدند. تحقیق توصیفی پیمایشی بوده که به صورت مقطعی در سال های 91-92 انجام شده است. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه 40 عبارتی مقیاس هوش اخلاقی لنیک و کیل با دربرگیرنده چهار بعد و ده شاخصه بود. با بکارگیری از نرم افزار spss نسخه 16 تحلیل داده ها صورت گرفت و از آزمون های توصیفی و آزمون همبستگی استفاده گردید. یافته ها نشان داد شاخصه های هوش اخلاقی ثبات عملکرد، راستگویی و بیان حقیقت، استقامت برای حق و حقیقت، پایبندی به عهد، مسؤولیت پذیری برای انتخاب های شخصی، اعتراف به اشتباهات و قصورها، قبول مسؤولیت برای خدمت به انسان ها، فعالانه علاقمند بودن به دیگران، توانایی در بخشش اشتباهات خود، توانایی در بخشش اشتباهات دیگران در میان دانشجویان در حد مطلوب نبود بود. نتایج نیز نشان داد بین شاخصه های هوش اخلاقی تفاوت معناداری وجود دارد. همچنین نتایج آزمون همبستگی بر رابطه مثبت و معناداری میان سن، سطح تحصیلات با هوش اخلاقی دلالت داشت (p<0/05). از آنجا که هوش اخلاقی نوعی توانایی اکتسابی بوده و قابلیت ارتقا دارد، لازم است اعضای هیأت علمی، اساتید آموزش پزشکی با آموزش مستمر همراه با آموزش بالینی در جهت آموزش و ارتقای سطح این مقوله گام بردارند و از رهیافت هایی نظیر تشویق رفتار مبتنی بر اخلاق بهره برد، لذا در آینده باید به حفظ سطح مطلوب آموزش هوش اخلاقی و حتی توسعه آن توجه نمود.